بررسی اثربخشی خودنظارتی توجه بر عملکرد دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص در مقیاس عملکرد پیوسته(CPT)

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی خودنظارتی توجه بر عملکرد دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص، در مقیاس عملکرد پیوسته(CPT)بود. برای وصول به این هدف، از بین جامعه‌ی آماری که شامل کلیه دانش‌آموزانمبتلا به اختلال یادگیری مدرسه اختلالات یادگیری ویژه‌ی شهرستان بیله سواردرسالتحصیلی 94-1393 می‌باشد. 32 دانش‌آموز پایه چهارم، پنجم و ششم ابتدایی مبتلا به اختلال یادگیری خاص به صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه‌ی محقق ساخته، آزمون هوشی ریون و آزمون عملکرد پیوسته(CPT) بودند. ضمن آنکه روش تحقیق پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی آزمایشی با کارآزمایی بالینی است که با طرح پیش‌آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد، داده‌های گردآوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری(MANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین دو گروه دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاصو گروه کنترل در مؤلفه‌های مقیاس عملکرد پیوسته تفاوت معنی داری وجود دارد؛ به این معنی که مؤلفه‌های مقیاس عملکرد پیوسته در گروه آزمایش بعد از آموزش خودنظارتی توجه، بهبود یافته است. بنابریافته‌هایاینمطالعه می‌توان نتیجه گیری نمود آموزش خودنظارتی توجه،سبب افزایشنگهداری توجه دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیریمی‌شودو می‌توانازآنبهعنوانیکروشمداخله‌ایمؤثرسودجست.